Ηταν Τρίτη 16 Ιουνίου 1973 στη Σαλαμίνα. Στο μικρό νησάκι όλοι σχεδόν οι κάτοικοι είχαν κατέβει στο λιμάνι για να υποδεχτούν τους υψηλούς προσκεκλημένους. Εμοιαζε με ελληνική ταινία του Γιάννη Δαλιανίδη η υποδοχή. Ηταν 10 το βράδυ κι ο κόσμος υποδεχόταν την ομάδα του Αγιαξ, ναι αυτή που είχε κατακτήσει τα τρία τελευταία Κύπελλα Πρωταθλητριών, όπως λεγόταν το Τσάμπιονς Ληγκ. Βέβαια ο… Αίας του Αμστερνταμ δεν είχε στείλει τα πρώτα ονόματα. Με εξαίρεση τον Τζωνυ Ρεππ οι υπόλοιποι ήταν της λεγόμενης δεύτερης ομάδας. Αυτό δεν εμπόδισε τους Σαλαμίνιους να υποδεχτούν με δόξα και τιμή τους Ολλανδούς. Περισσόεροι από 3 000 άνθρωποι οδήγησαν την αποστολή από το λιμάνι στο ξενοδοχείο «Αιάντειον» Κι όχι μόνο αυτό. Στη πομπή συμμετείχαν όλα τα τροχοφόρα του νησιού! Την επομένη το πρωί οι Ολλανδοί επισκέφθηκαν το παλάτι του Αίαντα, έριξαν μια βουτιά στη θάλασσα και στις 5.30 στο γήπεδο του νησιού έδωσαν φιλικό με τον Αίαντα Σαλαμίνας, τον συνονόματό τους δηλαδή. Στο γήπεδο είχε δημιουργηθεί το αδιαχώρητο. Τα 6 000 εισιτήρια είχαν εξαντληθεί αν και η τιμή τους ήταν τσουχτερή. Στοιχίζανε 60 και 100 δρχ Και τα δύο γκολ σημείωσε με ατομική ενέργεια ο Τζωνυ Ρεππ, στο 11ο και 74ο λεπτό.
Ο Αλμπερτς είχε δοκάρι στο 87ο ενώ ο Στασινόπουλος στο 16ο έχασε τετ -α- τετ με τον Ολλανδό τερματοφύλακα Ντετόνς ( έστειλε άουτ τη μπάλα ) Διαιτητής ήταν ο Αρμόδωρος, από τις καλές σφυρίχτρες της εποχής. Οι συνθέσεις δεν θυμίζουν πολλά πράγματα στους σημερινούς. Λίγοι παίκτες του Αγιαξ έκαναν καριέρα. Ισως έχουν περισσότερο ενδιαφέρον τα ονόματα των παικτών του Αίαντα. Αυτοί δεν θα ξέχασαν ποτέ την εμπειρία εκείνη, την Τετάρτη 13 Ιουνίου 1973 Αγιαξ: Ντετόνς, Ταντ, Βίσσερ, Ντορντ, Μέντικ, Μπράαμ, Ρεππ, Αλμπερτς, Μπούμα, Κούγκρερς ( 49’ Λογκαντ ) Βίνανκ Αίας Σαλαμίνας: Πέππας ( 87’ Βάγιας ) Λεονταρίτης,. Φουρούκης
( 78’ Παυλάκης ) Πιλάβης, Μπισμπινιωνάκης, Φρατζής, Χειράκης, Μπακούρος, Στασινόπουλος ( 59’ Φουρίκης ) Παπαλεξάνδρου, Συράκης ( 85’ Βασιλάκης )
Η άλλη όψη της πρόσκλησης http://www.salamina-online.com/onad/aias.htm
Κι επειδή δεν πρέπει να ξεχνάμε που βρισκόμαστε το καλοκαίρι του 1973 ήταν ένα από τα πιο θερμά στα πολιτικά πράγματα. Η χούντα του Παπαδόπουλου φορούσε το φιλελεύθερο προσωπείο της. Είχε βρει τον Μαρκεζίνη για πρωθυπουργό κι υποσχόταν εκδημοκρατισμό με το σταγονόμετρο. Λίγο νωρίτερα, τον Μάιο είχε ξεσπάσει το κίνημα του Ναυτικού που έφερε το αντιτορπιλικό «Βέλος» στην Ιταλία με τους αξιωματικούς του να ζητούν εκεί πολιτικό άσυλο, ενώ τα πανεπιστήμιο ήδη έπαιρναν φωτιά και το αποκορύφωμα το Πολυτεχνείο απείχε μόλις πέντε μήνες. Τόσοι απείχε και η ανατροπή του Παπαδόπουλου από τον Ιωαννίδη
Στη πρόσκληση του Αγιαξ είχαν μεσολαβήσει ο πρόεδρος του Ολυμπιακού
Νίκος Γουλανδρής ο οποίος είχε καλύψει ένα μέρος των εξόδων, η
Νομαρχία Πειραιά και ο Δήμος του νησιού
Τον αγώνα παρακολούθησαν οι επιχειρηματίες Γουλανδρής, Λαναράς και
Γκούμας, ο υφυπουργός Παιδείας και άλλοτε πανίσχυρος ΓΓΑ
Κωνσταντίνος Ασλανίδης, ο Δήμαρχος του νησιού, ο στρατιωτικής
διοικητής Πειραιά και ο πρέσβης της Ολλανδίας στην Αθήνα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου