Η προϊστορία δεν ανατράπηκε.
Η Ιταλία κέρδισε τη Γερμανία, για τέταρτη φορά στις 9 τελευταίες αναμετρήσεις (4 ισοπαλίες,
1 ήττα) με 2 - 1 (20' 36' Μπαλοτέλι) Και την Κυριακή στο Κίεβο θα διεκδικήσει από την κάτοχό του, Ισπανία, τον τίτλο. Στη σκουάντρα ατζούρα ελπίζουν ότι θα ξαναζήσουν μέρες '68
(νίκησαν 2 - 0 τη Γιουγκοσλαβία και πήραν το μοναδικό τους τρόπαιο)
και όχι 2000 (ηττήθηκαν στον τελικό από τη Γαλλία)
Οι αντζούρι ήταν εμφανέστατα ανώτεροι στη μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα
(νίκησαν 2 - 0 τη Γιουγκοσλαβία και πήραν το μοναδικό τους τρόπαιο)
και όχι 2000 (ηττήθηκαν στον τελικό από τη Γαλλία)
Οι αντζούρι ήταν εμφανέστατα ανώτεροι στη μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα
.
Με κυρίαρχο στη μεσαία γραμμή τον Πίρλο και στην επίθεση τον Μπαλοτέλι είχαν τον έλεγχο, τη δημιουργικότητα αλλά και την αποτελεσματικότητα που απαιτούσαν ο αγώνας και οι δυνατότητες των αντιπάλων. Αντίθετα, οι Γερμανοί παρουσιάστηκαν κατώτεροι των περιστάσεων. Δήλωναν διαβασμένοι και με γνώση για τους τρόπους που θα σταματήσουν τα ατού των Ιταλών και θα εκμεταλλευτούν τις αδυναμίες τους. Αλλά εντός παιδιάς δεν το έδειξαν. Και το γεγονός ότι ξαναμπήκαν στο παιχνίδι οφείλεται τριτευόντως στη γνωστή επιμονή τους. Κυρίως έγινε γιατί αφενός οι μπλε έκαναν κατάχρηση χαλαρότητας στις ευκαιρίες που δημιουργούσαν πολύ εύκολα.
Και αφετέρου γιατί ο διαιτητής είδε το χέρι του Μπαλτζαρέτι, όχι όμως το φάουλ του Κλόζε που είχε προηγηθεί. Με απλά λόγια η επικράτηση των Ιταλών ήταν ολοκληρωτική και η νίκη - πρόκριση ήρθε πιο εύκολα απ' όσο δείχνει το τελικό σκορ
Στο ποδόσφαιρο δεν υπάρχουν μνημόνια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου